naar Bromo vulkaan en Idjen vulkaan
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
16 Juli 2017 | Indonesië, Ijen
Probolingo
De lange rit van 14 uur kwam ten einde in Probolingo. Overnachting vlakbij de Bromo vulkaan. Gelukkig was ik met Marlo en Fleur want de slaapplek was een soort leegstaande bouwval. Echt bizar. Toch maar geprobeerd op het 2persoons matras wat te slapen want we waren om 23.15 pas aangekomen en werden om 3.00 weer opgehaald voor de zonsopgang met uitzicht op de Bromo vulkaan. Echt eerst wel even de ruimte gecheckt op spinnen en andere levende wezens waar ik geen gezelschap van wilde. Ik zat er toen wel even helemaal doorheen. Ik was echt zoooo moe!De volgende ochtend met een jeep weer een uur de berg oprijden en het laatste stuk wandelen. De zonsopgang was erg mooi maar het was wel erg druk dus dat was wel jammer. Hierna weer terug naar de jeep waarna we bij de Bromo werden afgezet. Op een klein paardje het eerste stuk gedaan. Het was eigenlijk mijn bedoeling om zelf te rijden maar
helaas ging dat feest niet door want hij bleef m zelf vasthouden. De paardjes zijn daar klein maar zijn erg mooi. Ze zagen er goed verzorgd uit. Ik heb die man natuurlijk nog eens nadrukkelijk verzocht dat hij er wel goed voor moest zorgen!! Of hij toch wel goed dacht aan hem water te geven en of hij hem wel wat lekkers gaf als beloning tussendoor. Hij knikte braaf ja ja maar hij snapte er natuurlijk geen bal van. Want bijna niemand spreekt Engels hier. Daarna weetikveel hoeveel treden omhooggevallen klimmen wat extra zwaar werd door de enorme zwavellucht. Ik had t monddoekje nog van het zwavelmeer Keta Putih dus die heb ik snel omgedaan. Zonder gaat echt niet. Natuurlijk was ik weer eens te hard van stapel gelopen en kwam buiten adem bovenop de vulkaan aan. Had daar dus even een benauwd momentje vanwege ademnood en dan die doordringende zwavellucht die ik inademen. Gelukkig zakte het al snel weer. Lang leve de spinning lessen!!! Ik vond t echt indrukwekkend want je kijkt in de krater en ziet onderin de dampen naar boven komen en dat ding brult echt heel hard! Wat een natuurgeweld. Hele bijzondere ervaring!! daarna weer terug naar de bouwval waar een doosje nasi goreng klaar stond als ontbijt. Daarvan alleen wat rijst gegeten want het was toch allemaal wat twijfelachtig. Vies van het stof weer in een busje en na 2 wisselbusjes op weg naar het volgende hostel, geen idee wat Hoe en waar want het was een pakket, deze tour. Hoop dat ik een kamer voor mijzelf heb en een douche want dat is echt wel nodig. Er Stappen nog 2 Andere Nederlandse meisjes. Ik voel me op een bepaald moment dan niet helemaal fijn omdat de gesprekken vooral gaan over studies en studentenverenigingen, feesten etc. Dat blijft toch wel af en toe terugkomen dat soort momenten en zeker als ik moe ben. Dus ik moet mezelf weer aardig toespreken wat ni er t eenvoudig is als je zo moe bent. Maar goed we stappen weer in t busje en ik heb mijzelf weer een beetje bij elkaar geraapt. Ik kijk ook uit naar Balinese om daar hopelijk wat rust te krijgen. En al ben ik de rest van de tijd alleen, ik ga mezelf gewoon leuk genoeg vinden om me daar te vermaken. Ik maak me alleen nog wat zorgen over de slaapplek voor maandag omdat ik onderweg geen wifi heb en dus niet kan kijken op booking.com wat er betaalbaar en vrij is. Ook wil kijken of ik er achter kan komen of die plek dan niet te ver van het strand is want ik weet anders ben ik steeds afhankelijk van de grab taxi/scooter.
De lange rit van 14 uur kwam ten einde in Probolingo. Overnachting vlakbij de Bromo vulkaan. Gelukkig was ik met Marlo en Fleur want de slaapplek was een soort leegstaande bouwval. Echt bizar. Toch maar geprobeerd op het 2persoons matras wat te slapen want we waren om 23.15 pas aangekomen en werden om 3.00 weer opgehaald voor de zonsopgang met uitzicht op de Bromo vulkaan. Echt eerst wel even de ruimte gecheckt op spinnen en andere levende wezens waar ik geen gezelschap van wilde. Ik zat er toen wel even helemaal doorheen. Ik was echt zoooo moe!De volgende ochtend met een jeep weer een uur de berg oprijden en het laatste stuk wandelen. De zonsopgang was erg mooi maar het was wel erg druk dus dat was wel jammer. Hierna weer terug naar de jeep waarna we bij de Bromo werden afgezet. Op een klein paardje het eerste stuk gedaan. Het was eigenlijk mijn bedoeling om zelf te rijden maar
helaas ging dat feest niet door want hij bleef m zelf vasthouden. De paardjes zijn daar klein maar zijn erg mooi. Ze zagen er goed verzorgd uit. Ik heb die man natuurlijk nog eens nadrukkelijk verzocht dat hij er wel goed voor moest zorgen!! Of hij toch wel goed dacht aan hem water te geven en of hij hem wel wat lekkers gaf als beloning tussendoor. Hij knikte braaf ja ja maar hij snapte er natuurlijk geen bal van. Want bijna niemand spreekt Engels hier. Daarna weetikveel hoeveel treden omhooggevallen klimmen wat extra zwaar werd door de enorme zwavellucht. Ik had t monddoekje nog van het zwavelmeer Keta Putih dus die heb ik snel omgedaan. Zonder gaat echt niet. Natuurlijk was ik weer eens te hard van stapel gelopen en kwam buiten adem bovenop de vulkaan aan. Had daar dus even een benauwd momentje vanwege ademnood en dan die doordringende zwavellucht die ik inademen. Gelukkig zakte het al snel weer. Lang leve de spinning lessen!!! Ik vond t echt indrukwekkend want je kijkt in de krater en ziet onderin de dampen naar boven komen en dat ding brult echt heel hard! Wat een natuurgeweld. Hele bijzondere ervaring!! daarna weer terug naar de bouwval waar een doosje nasi goreng klaar stond als ontbijt. Daarvan alleen wat rijst gegeten want het was toch allemaal wat twijfelachtig. Vies van het stof weer in een busje en na 2 wisselbusjes op weg naar het volgende hostel, geen idee wat Hoe en waar want het was een pakket, deze tour. Hoop dat ik een kamer voor mijzelf heb en een douche want dat is echt wel nodig. Er Stappen nog 2 Andere Nederlandse meisjes. Ik voel me op een bepaald moment dan niet helemaal fijn omdat de gesprekken vooral gaan over studies en studentenverenigingen, feesten etc. Dat blijft toch wel af en toe terugkomen dat soort momenten en zeker als ik moe ben. Dus ik moet mezelf weer aardig toespreken wat ni er t eenvoudig is als je zo moe bent. Maar goed we stappen weer in t busje en ik heb mijzelf weer een beetje bij elkaar geraapt. Ik kijk ook uit naar Balinese om daar hopelijk wat rust te krijgen. En al ben ik de rest van de tijd alleen, ik ga mezelf gewoon leuk genoeg vinden om me daar te vermaken. Ik maak me alleen nog wat zorgen over de slaapplek voor maandag omdat ik onderweg geen wifi heb en dus niet kan kijken op booking.com wat er betaalbaar en vrij is. Ook wil kijken of ik er achter kan komen of die plek dan niet te ver van het strand is want ik weet anders ben ik steeds afhankelijk van de grab taxi/scooter.
-
16 Juli 2017 - 13:52
Annelies:
Oh Patries, het klinkt niet echt als vakantie, eerder als je grenzen steeds opnieuw ervaren.
Maar je word wel sterker hoor, je kunt iedere keer opnieuw die grens verleggen en de uitdaging opnieuw aangaan waardoor je steeds opnieuw bijzondere momenten beleeft.
Ik hoop wel dat je snel wat rust kunt pakken, dan ziet de wereld er ook weer anders uit.
Het blijft bijzonder, je kunt het!!!! -
16 Juli 2017 - 15:42
Saminthealps:
Hi lieve Patries!
Wat een ervaringen allemaal; leuke, tough ones, spannende en mooie... Alles wat een backpack reis omvat haha! Zoals iedereen, hoop ik ook dat je op een rustiger plekje bent aangekomen en je wat kan uitrusten en meer kan gaan genieten!
Ben heel benieuwd naar al je foto's en wat cool dat je ook lokale mensen ontmoet, dan heb je echt een idee van de cultuur daar, geweldig leuk!
Ik kijk uit naar je volgend verslag, enjoy & be careful!
Kus, Sammi
-
16 Juli 2017 - 20:38
Mam:
dag meiske wat een belevenis nu gaan uit rusten en genieten op bali als het je lukt sanur beats te vinden dan zit je goed en dan op naar ketchak dans dikke kus
-
17 Juli 2017 - 11:01
Thea:
Zussie zussie, ook slopend zo'n reis en ik ben blij te lezen en te horen dat je meer je rust gaat zoeken; dit is niet echt heel gezond om lang vol te houden.
Kan het wel mooi en indrukwekkend zijn allemaal maar je moet er wel veel voor over hebben; ik vind het nogal wat.
Ja je bent een doorzetter en je doet het allemaal maar ik gun je ook minder zware ervaringen.
ik denk aan je en hoop dat het gelukt is met zoeken naar een fijne slaapplaats.
Toi Toi en veel liefs voor jezelf xx -
18 Juli 2017 - 09:57
Jacq:
Hoi lieve zus, de rugzak word wat zwaar, kiep hem maar eens om. Tijd voor rustmomentjes. Tijd om trots op jezelf te zijn, Kus van Ons
-
21 Juli 2017 - 13:22
Hans En Cilia:
Hoi patries. Poeh poeh wat een reis met opstakels.ik hoop dat je in Bali je rust neemt.
Strandje boekje glaasje . geniet ervan. Dikke kus van ons.
Hans en cilia en pucky.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
